Aan het onderzoek doen hartfalenpatiënten mee die een speciale pacemaker hebben, die de beide hartkamers tegelijk een elektrische prikkel geeft. Bij deze patiënten treden soms ook hartritmestoornissen op die tot een hartstilstand kunnen leiden. Artsen weten vooraf niet bij welke mensen dit kan gebeuren. Ook is onbekend of deze ritmestoornissen optreden door de pacemaker.

De speciale pacemakerbehandeling kan mogelijk de ontspanningsfase van het hart veranderen. Daarom is het belangrijk om in kaart te brengen hoe de stroomprikkels in deze fase door het hart lopen. Zo is te begrijpen hoe levensbedreigende hartritmestoornissen kunnen ontstaan,
 
In haar onderzoek gaat Uyen Chau Nguyen deze patiënten vóór en na de implantatie van zo’n pacemaker onderzoeken. Dit doet ze met een uitgebreid hartfilmpje dat bestaat uit een soort vest van 200 elektroden. Zo kan ze analyseren hoe de pacemaker de stroomprikkels op het hart beïnvloedt, ook als het hart zich ontspant. Verder kijkt ze of deze prikkels veranderen bij patiënten met hartritmestoornissen. Met computermodellen onderzoekt ze waar in het hart de pacemaker het beste een elektrische prikkel kan geven, zodat de stroomprikkels zo goed mogelijk door het hart lopen.

• Soort beurs: Clinical Scientist
• Bedrag:  ongeveer € 245.000 
• Looptijd: 3 jaar
• Waar:  Maastricht UMC+

Bij hartfalen is de pompkracht van het hart verminderd en boezemfibrilleren is een hartritmestoornis. Het hart klopt onregelmatig, en vaak te snel. Beide aandoeningen zijn nauw verweven met elkaar: de ene aandoening kan een verhoogd risico geven op de andere. Nu worden beide aandoeningen vaak pas ontdekt als het ziekteproces al een tijd aan de gang is, en er gezondheidsklachten ontstaan. 

Kavousi gaat daarom onderzoeken hoe beide hartziekten in hun beginstadium samenhangen. Ze gaat daarvoor (anonieme) medische gegevens analyseren van tienduizenden mensen. Het gaat om mensen die al meedoen aan meerjarige onderzoeken, waarbij ze bloed afgeven en uitgebreide vragenlijsten invullen.

Haar onderzoek moet er toe leiden dat artsen beter weten bij welke patiënten regelmatige controle nodig is om beide hartziekten op tijd te ontdekken.

• Soort beurs: Senior Scientist
• Bedrag: Ruim € 400.000 
• Looptijd: 4 jaar
• Waar: Erasmus MC Rotterdam

Pieter Postema gaat mensen onderzoeken met een hoog risico op een gevaarlijke hartritmestoornis (ventrikeltachycardie). De patiënten hebben een interne defibrillator (ICD), maar krijgen steeds opnieuw een hartstilstand. Dat heeft een enorme impact op hun leven.

Met de Dekkerbeurs gaat Postema de komende jaren 12 mensen behandelen met een innovatieve stralingstherapie. Daarbij bestraalt hij een deel van het hart, waar de ritmestoornissen ontstaan. Deze therapie is een heel recent idee: wereldwijd zijn hiermee nog maar zo’n 200 mensen behandeld.

Postema onderzoekt hoe de stralingstherapie precies werkt bij deze hartpatiënten. Ook wil hij weten hoe de straling veilig gebruikt kan worden, zonder de rest van het hart te veel te beschadigen. Daarnaast gaat hij de samenwerking tussen experts op dit gebied wereldwijd versterken. Het doel is dat mensen met een terugkerende hartstilstand langer leven, en een hogere kwaliteit van leven ervaren.

• Soort beurs: Senior Clinical Scientist
• Bedrag: bijna € 450.000
• Looptijd: 4 jaar
• Waar: Amsterdam UMC

Cellen van ons immuunsysteem kunnen kankercellen herkennen en uitschakelen. Helaas kunnen sommige kankercellen zichzelf zo veranderen dat ze aan deze immuuncellen ontsnappen. De immuuncel kan de kankercel dan niet meer aanvallen.
 
Sommige kankerpatiënten krijgen daarom medicijnen die ervoor zorgen dat immuuncellen kankercellen weer onschadelijk kunnen maken. Met deze zogenaamde immunotherapie is veel vooruitgang geboekt. Deze behandeling leidt echter bij sommige patiënten tot ontsteking van het hart. Dit komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
 
Wouter Meijers gaat onderzoeken hoe immunotherapie leidt tot schade aan het hart, en of het mogelijk is deze schade tegen te gaan. Daarbij richt hij zich onder andere op de rol van (vrouwelijke) hormonen. Daarnaast komt het regelmatig voor dat patiënten die immunotherapie ondergaan een hartinfarct doormaken. Wouter gaat onderzoeken of het voor deze patiënten beter is om de immunotherapie (tijdelijk) stop te zetten.
 
Wouter hoopt met zijn onderzoek bij te dragen aan nieuwe behandelingen om hartschade te voorkomen. Bij hartfalen zorgen bepaalde immuuncellen ervoor dat het hart ontstoken raakt. Daarom gaat Wouter ook bestuderen of dit te verhelpen is met immunotherapie.
 

• Soort beurs: Clinical Scientist
• Bedrag: ongeveer € 245.000
• Looptijd: 3 jaar
• Waar: UMC Groningen

Het hart van een zwangere vrouw verbruikt vetten om aan extra energie te komen. Na de zwangerschap schakelt het hart weer terug op suikers en vetten. Martijn ontdekte dat dat bij hartspiercellen van deze hartfalenpatiënten niet snel genoeg gebeurt.
 
Zwangerschapshormonen bepalen hoe het hart energie verbruikt. Aan het einde van de zwangerschap en na de bevalling veranderen de hormonen sterk. Juist dan worden deze vrouwen vaak ziek. Daarom onderzoekt Martijn hoe hormonen de stofwisseling in hartcellen kunnen verstoren. Daarvoor maakt hij hartcellen uit stamcellen die gekweekt zijn uit huidcellen van deze vrouwen. Zo kan Martijn achterhalen welke genen niet goed reageren op veranderingen in hormonen. Ook bestudeert hij of bepaalde medicijnen de hartcellen kunnen beschermen.
 

• Soort beurs: Postdoc
• Bedrag: ongeveer € 270.000
• Looptijd: 3 jaar
• Waar: UMC Groningen

Hoe kan ziekte van de kleinste hersenvaten leiden tot dementie of een beroerte? Dat is onduidelijk. Wel is bekend dat de binnenbekleding van deze vaatjes vaak niet goed meer werkt. Deze binnenbekleding is juist heel belangrijk. Als deze ziek is kunnen de bloedvaatjes hun werk niet goed doen.
 
Irene de Boer gaat onderzoeken hoe veranderingen in de binnenbekleding van de hersenvaatjes tot ziekte leiden. Dit doet ze bij patiënten waarbij dit gebeurt door een erfelijk foutje. Ze gaat op zoek naar signaalstofjes die voorspellen wanneer de kleinste bloedvaatjes achteruit gaan en wanneer de ziekte verergert. Met meer kennis over deze signaalstofjes, zijn beroertes en dementie door zieke hersenvaatjes in de toekomst mogelijk te voorkomen.
​

• Soort beurs: Junior Clinical Scientist 
• Bedrag: ongeveer € 160.000
• Looptijd: 2 jaar
• Waar: LUMC

Na het verwijderen van het stolsel in een hersenvat, komt de bloedstroom in de kleine bloedvaatjes vaak onvoldoende op gang. Waarschijnlijk komt dat doordat de kleine bloedvaatjes zich vernauwen.
 
Inge Mulder gaat onderzoeken wat er mis kan gaan in de kleine bloedvaten nadat het stolsel is verwijderd. Dit doet ze door de kleine vaatjes, het hersenweefsel en hersenvocht te bestuderen met onder andere beeldvormende scans zoals MRI. Ook gaat ze onderzoeken of een medicijn kan voorkomen dat de kleine vaatjes samentrekken. Daarnaast bestudeert ze of het langdurig gebruik van hart- en vaatmedicijnen beïnvloedt hoe ernstig een herseninfarct verloopt.
 
Met de resultaten van haar onderzoek hoopt Inge de katheterbehandeling van herseninfarcten verder te verbeteren.

• Soort beurs: Postdoc 
• Bedrag: ongeveer € 270.000 
• Looptijd: 3 jaar
• Waar: Amsterdam UMC

De bloedvaten in onze hersenen zijn heel belangrijk. Ze brengen zuurstof en voedingstoffen naar het brein, en voeren afvalstoffen af. Als er iets misgaat in de hersenvaten, bijvoorbeeld een verstopping, kunnen problemen ontstaan met hersentaken, zoals het geheugen.

Kuijf wil dat mensen met vaatschade in de hersenen beter weten waar ze aan toe zijn. De computertechnologie die hij ontwikkelt op basis van kunstmatige intelligentie, moet meer zicht geven op de oorzaak van de vaatschade, én de gevolgen. Zo weten arts en patiënt beter of bijvoorbeeld de kans op herstel van een bepaalde hersentaak groot of klein is. En ze kunnen samen een plan maken voor goede vervolgstappen.

Nu is het voor artsen vaak lastig om op basis van een hersenscan heel precies te vertellen wat de patiënt in de toekomst kan verwachten. Er kunnen namelijk heel veel verschillende oorzaken zijn van vaatschade. Ook de gevolgen kunnen sterk uiteen lopen.

• Soort beurs: Senior Scientist
• Bedrag: bijna € 330.000 
• Looptijd: 4 jaar
• Waar: Universiteit Utrecht

Nu is vaak lastig te bepalen welk ziekenhuis het beste is voor een bepaalde patiënt. Dit kan het dichtstbijzijnde ziekenhuis zijn, maar ook een verder gelegen, groter ziekenhuis waar artsen meer specialistische behandelingen kunnen uitvoeren. Wat het beste is, hangt af van de diagnose, maar die kan pas in het ziekenhuis worden gesteld. 

De app helpt het ambulancepersoneel bij het maken van de beste keuze. De app geeft advies op basis van gegevens over ziekenhuizen in de buurt én patiëntgegevens, die de ambulanceverpleegkundige invoert in de app.

• Soort beurs: Senior Clinical Scientist
• Bedrag: € 360.000
• Looptijd: 4 jaar
• Waar: Erasmus MC Rotterdam

Jeffrey Kroon richt zich op cellen die de binnenbekleding vormen van onze bloedvaten, de endotheelcellen. Eerder ontdekte hij dat bepaalde processen binnenin deze cellen veranderen, als de vaatwand ontstoken is. Het gaat om processen die een rol spelen bij de stofwisseling, zoals de omzetting van suikers en vetten in energie.

De komende jaren gaat Kroon proberen om deze veranderingen in de stofwisseling heel gericht bij te sturen, en zo de ontsteking in bloedvaten te remmen. Dit is niet alleen van belang voor de ontwikkeling van nieuwe medicijnen tegen hart- en herseninfarcten. Het onderzoek is ook belangrijk voor andere ziekten waarbij ontsteking in de bloedvaten een rol speelt, zoals een infectie door COVID-19.

• Soort beurs: Senior Scientist
• Bedrag: Ruim € 470.000 
• Looptijd: 4 jaar
• Waar: Amsterdam UMC