Hier komen de NAW-gegevens formulieren
“De strenge maatregelen die nu gelden ben ik al gewend met mijn donorhart"
“Ik laat me niet bang maken door het coronavirus"
Wendy (33) kreeg een hartinfarct toen ze 26 was. Zij was toen 32 weken zwanger van een tweeling. Zij hield hier ernstig hartfalen aan over. In oktober 2018 kreeg zij een donorhart. Het gaat goed met haar, al moet zij blijvend medicijnen slikken. Hoe ervaart zij nu deze periode met het coronavirus?
Niet bang laten maken
“Ik laat me niet bang maken door het coronavirus. Na mijn transplantatie heb ik leefregels vanuit het UMC Utrecht meegekregen, omdat ik medicijnen gebruik. Als je deze medicijnen gebruikt, ben je sneller vatbaar voor infecties. Daarom moet ik altijd al regelmatig mijn handen wassen en extra goed op mijn hygiëne letten. Ook moet ik opletten met wat ik eet, geen rauwe vlees, kaas, melk en ei producten. Hier let ik nu uiteraard ook op, maar dit moet ik dus altijd al. Elke infectie, of het nu een bacterie of virus is, kan dodelijk zijn als je pech hebt.”
Extra voorzorg
“Vanuit het ziekenhuis heb ik verder geen extra maatregelen opgelegd gekregen. Met mijn kinderen knuffel ik nu niet, maar normaal doe ik dat ook niet als zij ziek of verkouden zijn. Er komen nu zo min mogelijk familieleden over de vloer. Wel komt er elke dag iemand langs om een wandeling te maken met mijn man. Hij heeft autisme en voor hem is de totale structuur, zoals zorg en dagbesteding, nu weggevallen. Zelf ben ik heel blij met de Facebookpagina van de patiëntenvereniging voor hart- en long getransplanteerden waar lotgenoten hun hart luchten en tips uitwisselen.”
De dag doorbrengen
“Ik richt me nu vooral op het vermaken van de kinderen en ik geef ze les. Ze zijn nu 6 jaar en begrijpen redelijk goed dat er nu veel mensen ziek worden. En dat ze daarom thuis moeten blijven. Toch vinden ze het lastig en missen ze school en hun vriendjes. Voor mij zijn mijn 4 keer sporten (fysio, badminton en zwemmen) in de week weggevallen. Dus ben ik nu vooral in en om het huis bezig, met huishoudelijke taken en de tuin. De boodschappen doe ik nog wel, maar ik ga maar 1 keer per week, en maak een lijstje zodat ik maar kort in de winkel hoef te zijn. En ik hou natuurlijk voldoende afstand.”
Helaas geen Europese Spelen
“In juni zou ik meedoen met de Europese Spelen voor hart- en longgetransplanteerden in Spanje. Mijn vliegticket voor de heenreis was al geboekt. Het zou mijn eerste vliegreis in mijn leven worden. Ik had me ingeschreven voor zwemmen en badminton, en ik was al flink aan het trainen. Het zou een hele happening worden, ik had er superveel zin in om er met onze groep sporters en supporters heen te gaan. Ik had zelfs al wat sponsors gevonden. Het is heel jammer dat het nu is afgelast, maar volkomen logisch in deze coronatijd. Eerst maar eens deze crisis goed doorkomen met elkaar. Dan hoop ik over 2 jaar mee te kunnen doen.”
Epicentrum van het virus
“Wij wonen in Uden, Noord-Brabant, het epicentrum van het virus. Het ziekenhuis Bernhoven heeft het heel zwaar. Zelf kom ik er (bijna) nooit, maar ik vind het vreselijk voor de mensen die er werken en alle ellende zien. Ik heb veel respect voor de mensen die de maatschappij nu draaiende houden!”
Beter behandelen in de toekomst
“Zelf ben ik altijd nuchter en positief en laat me niet gek maken, ook nu niet. Maar ik zie wel dat iedereen er op een andere manier mee omgaat. Persoonlijk ken ik gelukkig geen mensen die besmet of overleden zijn. Het is belangrijk dat we dit virus in de toekomst beter aankunnen. Daarom is het mooi dat de Hartstichting gaat onderzoeken waarom bepaalde mensen meer kans lopen dat ze ernstig ziek worden, en vooral wat de beste behandeling is.”
Waardevol onderzoek
Veel mensen hebben afgelopen jaar zelf of in hun omgeving te maken gehad met corona. Meer kennis over het virus en de gevolgen voor het hart ervan blijft nodig. Alleen is een snelle en effectieve aanpak in de toekomst mogelijk.
