Hier komen de NAW-gegevens formulieren
“Je bent hulpverlener of je bent het niet”
“Je bent hulpverlener of je bent het niet”
Wilco werkt bij de brandweer. Al 25 jaar als vrijwilliger en vijftien jaar als professional. Sinds vijf jaar is hij burgerhulpverlener. Hij is aangemeld bij een oproepsysteem dat geactiveerd wordt als iemand een hartstilstand krijgt.
Bij een hartstilstand in jouw buurt krijg je als burgerhulpverlener een bericht op je mobiel om naar het slachtoffer te gaan om te starten met reanimeren.
Brandweerman weet hoe je moet reanimeren
“In de opleiding tot brandweerman zit de basiscursus Brandbestrijding en Levensreddend Handelen inclusief reanimeren en AED-bediening. Als we uitrukken voor assistentie van de ambulance, is de kans aanwezig dat we moeten reanimeren. Dus ik weet heel goed hoe het moet.”
“Als je die vaardigheid toch al beheerst, kun je net zo goed stand-by zijn in je eigen buurt.”
Personeel redt directeur
“Daarnaast assisteren we als brandweer met het evacueren van het slachtoffer. Bijvoorbeeld met een hoogwerker die de patiënt horizontaal van vierhoog kan halen. 3 jaar geleden nog hebben wij hier recht tegenover de kazerne de directeur van de woningbouwvereniging uit het pand gehaald. Het ingrijpen van zijn eigen personeel werd zijn redding. Ze waren al heel adequaat begonnen met reanimatie en AED, wij konden het overnemen. De aanwezige burgerhulpverleners wisten wat ze moesten doen en dat gaf de doorslag.”
Geweldig systeem
“Als burgerhulpverlener heb ik vaker reanimatie toegepast dan bij de brandweer. Het is echt een geweldig systeem, en noodzakelijk. In je directe omgeving kun je het verschil maken. De app zoekt de dichtstbijzijnde oproepkracht en dat scheelt een slok op een borrel. Die kan er veelal binnen de vereiste zes minuten zijn. De laatste 3 jaar ben ik al zeker 4 keer betrokken geweest bij een reanimatie.”
Reddend optreden
“Bij 1 van die gelegenheden kon ik echt reddend optreden. Het ging om een mevrouw die een overdosis medicijnen had ingenomen. Haar man vond haar en was in paniek. Ze had geen hartslag meer. Ik ben meteen aan het reanimeren geslagen, met inzet van de AED. Dat was heel hard werken, maar het lukte. Ze kreeg weer hartslag en zo konden we haar stabiel naar het ziekenhuis laten vervoeren. Ze heeft het overleefd. Je moet het altijd proberen, als je niks doet gaat zo iemand zeker dood.”
In mijn bloed
“Waarom ik behalve brandweerman ook nog eens burgerhulpverlener ben? Hulpverlening zit in mijn bloed. Mijn vader zat op de ambulance, mijn moeder werkte in de zorg, mijn broer werkt in het ziekenhuis. Je bent hulpverlener of je bent het niet. Die paar keer dat je er op uit moet 's avonds of in het weekend voor een reanimatie. Dat is de moeite toch niet?”
“In de 5 jaar dat ik nu als burgerhulpverlener werk, ben ik zo'n vijftien keer opgeroepen. Dan kun je niet altijd komen, of er zijn al voldoende deskundige hulpverleners aanwezig als je aankomt. In zo'n geval ben ik zo weer weg. Je moet niet in de weg gaan lopen.”
Aanmelden als burgerhulpverlener
“Onder mijn collega’s ken ik nog zeker 5 of 6 burgerhulpverleners. Een mooie oogst. Maar het moeten er nog veel meer worden. In mijn regio Westland zijn er zo'n 350 burgerhulpverleners op een bevolking van circa 100.000 mensen. Dat is nog altijd veel te weinig.”
“Aanmelden als burgerhulpverlener kan altijd en elke dag. Dus wat mij betreft geven zo veel mogelijk professionals zich alsnog op.”
