Nelleke (70): Waardevol contact via appjes, video en telefoon

"Ik heb een aantal familieleden met hartfalen. Dankzij apps, telefoontjes, mailtjes en FaceTime kunnen we toch met elkaar in contact blijven in deze onzekere tijd. Dat is in deze omstandigheid heel waardevol!"

Elisa: Nog maar één moment per dag coronanieuws

"In het begin werd ik erg bang van al die info via tv en krant over dit rotvirus. Ook omdat ik kort tevoren te horen kreeg dat mijn hartklep niet goed werkt. Nu zet ik alleen de tv aan voor het journaal van 20.00 uur. Verder voor mij alleen nog leuke programma's, lezen, luieren en werken in de tuin. Zo voel ik mij een stuk rustiger."

Monique (39): Iedereen is heel creatief

"Ik heb 3 jaar geleden een hartinfarct gehad, maar ben goed hersteld. Sinds 16 maart werk ik thuis en geef les. Verder kom ik de tijd door met puzzelen en bij goed weer werk ik in de tuin. Mooi zijn alle creatieve ideeën om me heen, zoals een beertje voor het raam."

Jannie (58): Genieten van de lente en zonnestralen

"Ik was er eerst heel laconiek over, had nooit gedacht dat het zo'n heftig en dodelijk virus kon zijn. Dat besef ik me nu maar al te goed. Toch probeer ik van elke dag te genieten: van de lente, de zonnestralen en het videobellen met iedereen die me dierbaar is."

Henk (65): voel me soms een vogeltje voor de poes

"Het gaat redelijk goed. Ik ben de laatste 4 jaar veel ziek geweest en heb nogal wat operaties gehad, vorig jaar nog een hartoperatie. Dus ben niet ècht fit, voel me soms een vogeltje voor de poes. En ik mis de kinderen en kleinkinderen."

Susan (41): Ik ben bang, we weten niet hoe lang deze horrorfilm duurt

"Deze periode ervaar ik als onzeker, erg spannend. Ik heb een aangeboren hartafwijking en zit in een risicogroep, ik ben echt bang dat ik het ook krijg straks. Want het maakt niet uit hoe oud je bent. Iedereen kan dit zomaar krijgen, en het gaat snel....We weten niet hoelang deze horrorfilm waar we inzitten, gaat duren. Ik kan daar niet goed mee omgaan en ben erg verdrietig. Behalve mijn hondje uitlaten kom ik nergens. Ik heb het geluk dat ik heel lieve ouders heb waar ik mag logeren en die boodschappen voor me doen."

Bianca (54): Goed nadenken of ik wel naar de IC zou willen

"Ik ervaar de coronaperiode als een angstige, onzekere en eenzame tijd. Ik ben zelf hartpatiënt en heb best veel problemen. Ik denk er wel eens over na of ik wel naar de IC zou willen. Ik voel me daar erg alleen in. Ik woon alleen, normaal gaat dat goed. Ik heb veel contacten via social media, maar toch voel ik me eenzaam. Ik vind het ontzettend vervelend om voor boodschappen afhankelijk te zijn van anderen. Gelukkig verveel ik me niet en kan nog genieten van een goed boek, m'n tuin en een dagelijkse wandeling."

Paul (68): Mijn hartritme is snel uit balans, dan moet ik naar het ziekenhuis

Het is best riskant als ik besmet raak. Onlangs moest ik naar het ziekenhuis om mijn ritmestoornis te laten stoppen (cardioversie). Ben blij dat ik nu weer regelmatig ritme heb, maar ik weet ook dat er niet zoveel nodig is om uit balans te raken. Ik doe nu een stresscursus (HeartMath). Zorg goed voor jezelf!

Erik (52): Bij het laden en lossen valt het niet altijd mee

"Zelf heb ik 2 jaar geleden een bypassoperatie gehad. Ik ben vrachtwagenchauffeur voor een grote supermarktketen en zie dat de distributiecentra veel maatregelen nemen. Toch zitten de orderpickers nog vaak hutje mutje op elkaar. Ik zelf probeer genoeg afstand te houden, maar dat valt niet altijd mee tijdens laden en lossen."

Christina (45): Mijn werk in de gehandicaptenzorg gaat door

"Deze periode ervaar ik als zeer angstig en ik maak me ernstige zorgen over mijn gezondheid. Ik ben zelf patiënt, maar mijn werk in de gehandicaptenzorg gaat gewoon door. We zijn inventief in het bedenken van aangepaste dagprogramma's en maken er het beste van. Ik heb zeer, zeer veel respect voor al het zorgpersoneel. Maar hoe lang houden ze dit nog vol?"

Betsy (55): Bang om naar mijn werk te gaan

"Ik heb zelf een beroerte gehad. Ik ben bang om naar mijn werk te gaan, ik werk op een GGZ-poli."

Tineke (52): Mijn kind loopt stage in de zorg

"Ik maak me ernstige zorgen en neem de maatregelen heel serieus. De pompfunctie van mijn hart is nog maar 33%. Ik heb thuiswonende kinderen, eentje loopt stage in de zorg. Dat gaat gewoon door. Ook mijn man is nog aan het werk. Ik ben doodsbang dat mijn gezin het virus mee naar huis neemt. Als ik zelf op de IC zou komen, red ik het niet."

Helen (59): Frustrerend dat ik juist nu mijn werk in de zorg niet kan doen

"Normaal werk ik zelf in de zorg, maar ik heb kort geleden een ablatie gehad en nu moet ik thuis herstellen. Het is wennen en frustrerend dat je in deze zware tijd niet klaar kan en mag staan voor mensen die het nodig hebben. Ik kijk dan ook met smart uit naar de dag dat ik weer werken mag."