Naar content

Hier komen de NAW-gegevens formulieren

“In ons dorp staan veel vrijwilligers paraat bij een hartstilstand”

“In ons dorp staan veel vrijwilligers paraat bij een hartstilstand”

“In ons dorp staan veel vrijwilligers paraat bij een hartstilstand”

Wijnand woont in Nieuw Lekkerland. Een dorp waar de hulp bij een hartstilstand goed geregeld is. Zelf is hij burgerhulpverlener en begeleidt hij andere vrijwilligers die oproepbaar zijn bij een reanimatie. En dat werkt goed.

“Na het halen van mijn EHBO-diploma op mijn 18e, ging ik meteen als vrijwilliger op de ambulance meerijden, 2 dagen per week.”

Rode draad in mijn leven

“Levens redden zat er dus al vroeg in. Reanimatie en EHBO vormen een soort rode draad in mijn leven. Beroepsmatig en vrijwillig mee ben ik er vele uren per week mee bezig. Toen ik voor mijn beroep veiligheidstrainingen gaf, ging ik daarnaast ook reanimatietraining geven bij de plaatselijke EHBO-vereniging. En werden we als vereniging Reanimatiepartner van de Hartstichting.”

 In 2013 werd HartslagNu opgericht, een oproepsysteem voor reanimatie. Dat sprak me gelijk aan. Maar hoe maak je anderen in je dorp ook enthousiast? We hebben toen op een braderie mensen gevraagd om mee te doen. Binnen no-time hadden we toen 60 aanmeldingen. Dit noemen we Kring Nieuw Lekkerland.

Twee keer mijn buurman gereanimeerd

“Mijn eerste reanimatie in de privésfeer was in 1996. Mijn buurman Dick sprak me aan toen ik thuiskwam van mijn werk op de ambulance. Hij voelde zich niet lekker, dus ik ging even met hem naar binnen. Terwijl we praatten zakte hij zomaar in elkaar. Ik ben meteen gestart met reanimeren en al snel kreeg ik hulp van een buurvrouw, die EHBO-er was. Burgerhulpverlening bestond toen nog niet. Gelukkig is het goed afgelopen en dat vieren we nog jaarlijks.”

“In juni 2021, 25 jaar later, ging het weer mis met deze buurman. Hij stond te praten met een vriend, toen hij naar werd. Die vriend kwam naar mij toe gesneld en toen ik anderhalve minuut of twee minuten later op de parkeerplaats kwam, was het hoofd van Dick al blauw. Hij was achterover gezakt in een bloembak, zijn luchtpijp was afgekneld. Ik ben begonnen met beademen, ook al werd dat vanwege corona afgeraden. Ook heb ik hartmassage gegeven.”

Direct veel hulp

“Vanuit de omgeving kwamen hulpverleners aangesneld met AED’s, die her en der in het dorp hangen. Ik heb als een dictator de leiding genomen en gezegd wat omstanders moesten doen. Mijn vrouw zei achteraf: ‘Je leek wel een generaal’, maar er was geen seconde te verliezen. Anders was Dick er misschien niet meer geweest. Maar ook dit keer is het goed afgelopen.”

Dorp helpt mee aan onderhoud AED's

“In ons dorp hangen op veel plekken buiten AED’s. Die zijn van de EHBO-vereniging en aangemeld bij het oproepsysteem. Het onderhoud doen we samen. Als het gesneeuwd heeft kan ik er op vertrouwen dat er iemand met een vegertje de AED-kast schoonmaakt. Of ik word gebeld dat er bij een AED-kast het lampje rood knippert. Zo zorgen we er met zijn allen voor dat de AED's in goede staat blijven. En dat je niet voor onnodige verrassingen komt te staan als je er een nodig hebt.”

“Het geld voor onderhoud van de AED-kasten komt uit particuliere acties, zoals oliebollen verkopen, of uit een donatie na een geslaagde reanimatie. De gemeente draagt er niet aan bij. Maar het is altijd de moeite waard om bedrijven of de gemeente te benaderen.”

Elkaar aanmoedigen en helpen

“Het oproepsysteem roept altijd meerdere mensen op. Niet iedereen is 24 uur beschikbaar of in de buurt. Soms kom je dan als derde of vierde aan. In eerste instantie voel je je dan overbodig. Maar meestal ga je dan toch niet naar huis. Je gaat naar binnen, moedigt iemand aan of je neemt de reanimatie van elkaar over. Ook kun je soms veel betekenen voor familieleden die in shock zijn over wat er is gebeurd.”

Goede nazorg en coaching

“Samen met Aletta verzorg ik de coördinatie van onze kring en de coaching van de vrijwilligers. Na een oproep kunnen vrijwilligers altijd bij ons terecht. Die nazorg geeft een nog nauwere band en een betere samenwerking. Het is dankbaar en waardevol werk.”

“In ons dorp horen we achteraf meestal hoe het is afgelopen, in een grote stad zal dat niet zo zijn. Als iemand het niet gered heeft, ondanks alle inspanningen, is dat best heftig. Soms gaat een vrijwilliger er dan over nadenken: wat had ik beter kunnen doen? Dan adviseer ik om het eerst van zich af te schrijven en dat we er dan later over praten. Het is hartstikke goed dat mensen burgerhulpverlener zijn, maar ze moeten het ook van zich af kunnen zetten.”

Trots op ons dorp

“Zelf ben ik heel trots op ons dorp. Het systeem werkt. Binnen 6 minuten na een hartstilstand is er iemand van onze kring ter plekke. Samen hebben we al veel levens gered door te reanimeren en een AED te gebruiken. Deze mensen zijn hun redders eeuwig dankbaar.”

> Lees ook het verhaal van vrijwilliger Aletta

Help mee in je eigen woonplaats

“Wat zou het mooi zijn als dit oproepsysteem in heel Nederland zo goed werkt. Kun je reanimeren, meld je aan bij een oproepsysteem reanimatie. Zijn er in je eigen buurt nog geen actieve vrijwilligers of hangen er te weinig AED's? Neem dan het voortouw. Het kost best wat energie om dit voor elkaar te krijgen, maar je krijgt er enorm veel voor terug. Elke keer als ik mijn buurman zie of een dorpsgenoot wiens leven we gered hebben, ben ik heel dankbaar.”


Wat kun je zelf doen?