Hier komen de NAW-gegevens formulieren
“Bijzonder om 52 kilometer te lopen voor mijn vader die op zijn 52e overleed”
“Bijzonder om 52 km te lopen voor mijn vader die op zijn 52e overleed”
De vader van Duncan overleed op 52-jarige leeftijd aan een hartziekte. Om deze verdrietige periode af te sluiten, bedacht Duncan de Levensloop. Dit is een run van 52 kilometer, die start in de geboorteplaats van zijn vader en eindigt in de plaats waar zijn vader stierf.
Al lang ziek
“Mijn vader werd 10 jaar geleden ziek. Het begon met een klein hartinfarct, kort daarop gevolgd door een groter infarct. Hij kreeg 3 omleidingen. Ook bleek zijn hartklep op een gegeven moment te lekken. Dit werd opgelost door een plastic ring rond de hartklep te plaatsen. Steeds vaker kreeg hij last van hartritmestoornissen, raakte sneller vermoeid, hield vocht vast. Regelmatig moest hij worden opgenomen. Zijn hart functioneerde steeds minder goed.”
Te laat voor harttransplantatie
“Op zijn 45e had hij zo’n slecht hart, dat de artsen aangaven dat hij moest nadenken over een donorhart. Maar dat vond hij een gek idee, daar wilde ie niet aan. Pas in de laatste 4 maanden van zijn leven besefte hij dat het zijn enige kans was. Hij heeft toen nog kort op de transplantatielijst gestaan.”
Snel bergafwaarts
“Het ging snel bergafwaarts. De cardiologen stelden een ICD voor om een hartstilstand te voorkomen en zijn hart te ondersteunen. Een paar dagen voordat hij de ICD zou krijgen, voelde hij zich helemaal niet goed en zijn we naar het ziekenhuis gegaan.”
“Uiteindelijk ging hij zo snel achteruit dat de ICD niet meer geplaatst kon worden. De laatste 2 weken voor zijn dood lag hij aan de hart-longmachine.”
Een moeilijk jaar
“Het eerste jaar na het overlijden van mijn vader was heel moeilijk. Ik woonde samen met mijn vader en kwam ineens alleen te staan. Ik moest van alles regelen, en ook nog op zoek naar nieuwe woonruimte. Ik zat in het 3e jaar van mijn studie fysiotherapie, maar dat ging niet goed en ik besloot te stoppen.”
“Door de stress, emoties en verveling ging ik veel eten en vlogen de kilo's eraan. Na dat jaar realiseerde ik me dat ik aan mezelf moest werken en gezonder moest gaan leven.”
Erfelijkheid
“Ik weet niet of ik erfelijk belast ben. Mijn opa is jong overleden, maar ik weet niet precies waaraan. De oudste broer van mijn vader is gedotterd.”
“Mijn broer is naar zijn huisarts gegaan en heeft verschillende onderzoeken gehad, bij hem was alles goed. Mijn huisarts vond het niet nodig dat ik onderzocht werd. Wel ben ik uit mezelf toen gezonder gaan leven, om mijn risico te verkleinen.”
Meedoen aan de Dam tot Damloop
“Om fitter te worden, begon ik met hardlopen. In het begin haalde ik het einde van de straat niet eens, maar het ging steeds beter en ik liep dat jaar voor het eerst mee aan de Dam tot Damloop. Het jaar erop deed ik weer mee en toen viel het me op dat er lopers meededen in een HARTlopershirt. Dat sprak me aan, ik begon na te denken over een sponsoractie die ik zelf kon doen.”
Levensloop van 52 kilometer
“Mijn vader werd geboren in Waalwijk en stierf in Nieuwegein. Ik kwam erachter dat je tussen deze twee plaatsen een route uit kunt zetten van precies 52 kilometer. Heel symbolisch, want mijn vader werd slechts 52 jaar. Ik noemde het daarom ook de Levensloop.” “Mijn vriendin vond het direct een mooi plan. En ik weet nog dat mijn broer heel emotioneel werd toen hij erover hoorde. Maar hij stond er wel helemaal achter en daardoor wist ik zeker dat ik het ging doen. Ik was me ervan bewust dat 52 kilometer echt een lange afstand is, zelfs 10 kilometer meer dan een marathon! Daar moet je hard voor trainen en goed op je voeding letten.”
Drukke tijd
“Het was best een drukke tijd. Er gingen veel uren zitten in het trainen en niet te vergeten de publiciteit opzoeken om geld in te zamelen. Het gewone leven ging ook door. Inmiddels was ik gestart met een nieuwe studie, Bewegingswetenschappen. Dat kostte ook veel tijd.”
Sponsorgeld verzamelen
“In het begin vond ik het lastig om geld te vragen. Ik legde flyers neer bij de supermarkt, zette een collectebus op mijn werk neer, zamelde geld in tijdens een gala van mijn studie. Ook op Facebook was ik actief en er verschenen regelmatig artikeltjes in de krant waar mijn speciale rekeningnummer werd genoemd.”
Uitgesteld
“Eerst was de Levensloop gepland op 23 april 2016, 10 jaar nadat mijn vader ziek werd én de laatste dag van de Hartweek. Maar ik was geblesseerd. Ik baalde dat ik het moest uitstellen, maar uiteindelijk heeft het goed uitgepakt.”
“Door dat half jaar extra was ik er fysiek en mentaal beter klaar voor, heb ik veel meer aan PR kunnen doen en heb ik een mooier resultaat behaald. Zo’n voorbereiding van een jaar heb je eigenlijk gewoon nodig.”
Veel aanmoediging onderweg
“De dag zelf overtrof al mijn verwachtingen. De eerste 25 kilometer waren makkelijk, daarna werd het warmer en dus ook zwaarder. Maar gelukkig kreeg ik heel veel aanmoediging onderweg. De hele tocht fietste er iemand mee met ballonnen en muziek, dat trok veel aandacht. Mijn broer liep een groot stuk mee en ook mijn vriendin fietste mee.”
“Er haakten steeds meer mensen aan. Op het laatste stuk gingen er denk ik wel 30 mensen met me mee. Bijzonder was ook de aanmoediging van een stel dat ik ontmoette tijdens de Dam-tot-Damloop. De vrouw heeft een donorhart. Dat zij er samen waren, deed me erg goed. Na 5 uur en 45 minuten kwam ik over de finish, daar stonden allemaal bekenden me op te wachten. Dat moment was echt fantastisch.”
Verwachtingen overtroffen
“Natuurlijk wilde ik heel graag een mooi bedrag ophalen voor onderzoek naar hart- en vaatziekten. Eerst dacht ik: ‘als ik € 1.000,- ophaal, ben ik heel blij’, maar dat doel stelde ik al snel hoger. Op de dag zelf had ik al ruim € 2.600,- bij elkaar, dat liep in de dagen erna nog op tot ruim € 3.500,-. Dat had ik vooraf niet gedacht.”
Inspiratie voor anderen
“Voor mij was deze Levensloop in eerste instantie een goede manier om de dood van mijn vader te verwerken en een periode af te sluiten. Alsof ik de laatste bladzijde van het boek schreef, al zal het boek nooit echt helemaal dicht gaan. Ik hoop met mijn actie anderen te inspireren. Het was zwaar, ik heb er veel voor moeten doen én laten, maar het was een geweldige ervaring."
Steun de Hartstichting
Steun onze strijd tegen hart- en vaatziekten en doneer online. Elke bijdrage, groot of klein, is waardevol.
